Herkese merhabalar,
Benim oje hayranlığım taa çocukluğuma dayanıyor. Babam
nedense, sanırım ellerime zarar verebileceğini düşündüğü için, sık sık oje
sürmeme izin vermezdi. Ama bayramlar
benimdi. Bayram günlerini oje sürebileceğim için iple çekerdim. Sabah uyanıp,
bayramlıklarımı giyip halama giderdim bana oje sürmesi için. Sadece açık pembe
ve kırmızı ojeleri vardı halamın. Olsun, onlar bana yetiyordu. Bir bayram pembe,
öbür bayram kırmızı. Kuruması için sabırla bekler, sonra da çıkmasınlar diye
ellerimi korumaya çalışırdım hep.
Sonra büyüdüm. Kendi ojelerim, rengarek ojelerim, oldu. Önceleri
kendi kendime sürmekte epey zorlandım. Özellikle sağ elime oje sürmek çok
zordu. Taşırıyordum, pürüssüz süremiyordum. Simli ojeleri sürmek istiyordum ama
sonra tırnağımdan çıkaramadığım için süremiyordum. Meğersem benim asetonlarımın
havaları kaçıyormuş. Ben yine de denemeye devam ediyordum ve gittikçe daha
iyiye gittiğimin farkındaydım. Bıkmadım, bırakmadım.
Yaklaşık 4 yıl önce Japonya’da yaşadım bir süre. Ve orada
inanılmaz tırnaklar gördüm. Süslü takma tırnaklar, çıkarmalar, tırnak
yapıştırıcıları, pullar, simler, taşlar... inanılmazdı. Ama itiraf etmeliyim:
çok abartılıydı onlar benim için. Uğraşıp, tırnağımı öyle süslersem benim bırak
bulaşık yıkamayı, ellerimi hiçbir yere süremezdim. Yine de sade olanları çok
hoş buluyordum, ama kendi başıma hiçbir zaman yapamayacağımı düşündüğüm için de
aklımdan tamamen çıkarmıştım onları.
Sonra geçen yılın yaz tatilinde, nasıl olduğunu şuan hiçbir
şekilde anımsayamadığım bir tesadüfle, aklıma geliverdi tırnak süsleme sanatı. Küçük
bir internet araştırmasıyla, aslında birsürü insanın bununla uğraştığını, öğretici/tanıtıcı
bilgiler yayınladıklarını gördüm. YouTube’da birsürü kanal vardı sadece tırnak
süsleme ile ilgili. Ve ben o günden beridir oje koleksiyonumu genişletmeye, ve
o gördüğüm ve beğendiğim tırnak süslemelerini kendimde denemeye devam ediyorum.
Sürekli videolar izleyip, yeni modeller öğrenmeye çalışıyorum. Kesinlikle
profesyonel değilim, ama elimden gelenin en güzelini yapmaya çalışıyorum.
Ve tam da bu noktada, eşimin önerisiyle, bir blog hazırlayıp
tırnak süslemelerimi sizlerle paylaşmaya karar vermiş bulunuyorum. Mutlaka
belirtmem gereken bir şey var ki o da bu dizaynların bir çoğunun tasarımı
internette gördüğüm videolardan, fotoğraflardan esinlenilerek oluşturulmuştur.
Nereden gördüğümü hatırlayabildiğim dizaynlar için referans vermeye
çalışacağım, ancak hatırlayamama ihtimaline karşılık en çok takip ettiğim YouTube
kanallarını sizlerle paylaşmak istiyorum:
Son olarak söylemek istediğim bir şey var. Tırnak süslemek
göründüğü kadar zor değil. İhtiyacınız olan iki şey var sadece: sabır ve
pratik. Gerisi her türlü gelir.
Buraya kadar okuma sabrı gösterdiyseniz, o zaman tekrar HOŞGELDİNİZ bloguma =)
Sevgiler,
Alice
Hello everybody,
My admiration to nail polishes dates back to my
childhood. For some reason, I guess because he thought it might harm my hands,
my father didn’t let me use nail polish very often. However, our eid holidays were
mine. I used to look forward to those days because I could paint my nails. I
used to wake up in the morning, wear my new dresses, and go to my aunt’s for her
to paint my nails. She used to have only light pink and red nail polishes, but
they were enough for me. I used to wait patiently for my polish to dry. Then, I
used to protect my hands all day as I wanted to keep my polishes safe.
Then I grew up. I had my own colorful nail polishes.
First, it was difficult for me to paint my own nails, especially my right hand.
I used to paint my fingers, I couldn’t paint smoothly, I liked glitter polish
but I could use them because it was very difficult to take them out. Now it
seems that my acetones went bad. Anyway, I kept on trying. I realized that fact
that “practice makes perfect.” I didn’t give up.
About 4 years ago, I lived in Japan for some time. And
I saw incredible nails there. Fake nails with nail art, nail stickers, nail
glues, decals, glitters, rhinestones… They were unbelievable. However, I have
to admit: they were too much for me. If I decorated my nails like those, I
wouldn’t touch anything, let alone do the house chores. Yet, I liked the ones
with fewer details. However, as I believed that I would never be able to apply
them to my nails on my own, I let them go out of my mind.
Then last summer, with a coincidence, I don’t remember
how it happened, I remembered there was something like nail art. With a little
internet search, I saw that many people are actually interested in it and they
are posting tutorials online. There were a lot of channels on YouTube just
about nail art. And I have been buying new nail polishes and trying those
designs on my nails ever since. I am definitely not a professional; I just try
to do my best.
And at that point, with my lovely husband’s
suggestion, I have decided to share my nail art with you through this blog.
There is something I have to mention: Most of these designs are inspired by the
videos I’ve watched on YouTube and pictures I’ve seen in blogs and Google
images. I will give reference for the designs whose source I can remember.
However, just in case I don’t remember, I would like to share some YouTube
channels that I always follow:
One last thing I want to share is that nail
art is not as difficult as it looks. You only need two things: patience and
practice. The rest follows.
If you have been patient enough to read till
here, then again WELCOME to my blog =)
Love,
Alice
Blogunuza bayıldım, ben de daha ilkokuldayken haftasonlarını iple çekerdim annem bıkmadan usanmadan sürerdi ojelerimi :) Büyüyünce de bitmedi, katlanarak artıyor oje koleksiyonum. Bayıldım ojelere, düğün konsepti hele mükemmeldi. Takipteyim blogunuzu bundan sonra, denemeye de çalışacağım bakalım ne kadar yapabilirsem :) Kolay gelsiiin :)) http://asliliatalay.blogspot.com.tr/
YanıtlaSil