Oje kaç kat sürülür? Base coat ve top coat ne işe yarar?

Herkese merhabalar,

Ojelerinizi kaç kat sürüyorsunuz? Aklınızda “Tek katta kapatmayan oje kötü oje midir?”, “Çok kat sürünce oje neden daha çabuk bozulur?” gibi sorular varsa bu yazım sizin için. Bugün oje sürerkenki rutinimden bahsetmek istedim. İşinize yarayacak minik ipuçları bulabilmenizi umuyorum. 

Ben genelde ojelerimi sürmeden önce mutlaka bir base coat kullanıyorum. Bu tırnak koruyucu ya da sertleştirici özelliği de olan bir base oluyor genelde. Kalyon Tırnak Serleştirici en sık kullandığım. Golden Rose Black Diamond da epey öneriliyor. Base coat neden önemli derseniz, bence tırnağı ojenin zararlı etkilerinden bir nebze de olsa koruyor ve ojeyi çıkarmak daha kolay oluyor. Tırnakta leke kalma olasılığını da ortadan kaldırmış oluyorsunuz. 

Sonrasında ojemi uygularken genelde iki ince kat sürüyorum. Tek katta yeterince tatmin edici bir görüntü yakalamak çok çok az sayıda oje ile mümkün bence. Ama kimi zaman, kimi ojelerin güzelliğini ortaya çıkarabilmek için üçüncü kata ihtiyaç duyabilirsiniz. Bu yazımda fotoğraflarını paylaştığım bu güzellikte olduğu gibi. 

Üç kat olması ojenin kötü olduğu anlamına gelmez. Kimi zaman transparan bir görüntü de isteyebiliyoruz çünkü. Ya da farklı bir rengin üstüne uygulamayı tercih edebiliyoruz. 

Ojeyi kat kat uygularken bence dikkat edilmesi gereken en önemli husus ince katlar uygulamak ve katlar arası ojenin kuruması için zaman tanımak. Bir kat kurumadan üstüne yeni bir kat uyguladığınızda kuruma zamanı çok daha uzun olacak ve muhtemelen en ufak darbede ojeniz bozulacaktır. 

Ojenin markası ne olursa olsun dayanıklılığını arttırmak için mutlaka bir de top coat sürüyorum ben. Hızlı kuruyanları (quick dry) tercih ediyorum. Gratis’de satılan NK marka son zamanlarda tercih ettiğim top coat. Ama farklı markalar da deneyebilirsiniz. Golden Rose iyi diye biliyorum. Poshe vardı bende eskiden. O da çok iyiydi. Hızlı kuruyan kaliteli bir topcoat ile yastık izlerinden de kurtulursunuz. 

Ondan sonra güzel tırnaklarınızın tadını çıkarın. 

Sevgiler,

E. 

Türk İşi Suşi: Kolay suşi tarifi

Herkese merhabalar,

Yıllaaar yıllar önce 1 yıla yakın süre Japonya’da yaşadığımdan bahsetmiş miydim hiç? Ya Japon yemeklerine bayıldığımdan? Türkiye’de iyi restoranlarda ne yazık ki çok pahalıya patlıyor Japon yemekleri. Nadiren de olsa kendinize bir hediye vermek isterseniz 4. Levent İş Kuleleri’nin giriş katında bulunan Itsumi ve Akatlar’daki Miyabi bence çok güzel suşi yapan iki restoran. “O kadar masrafa gerek yok ama yine de suşi yemek istiyorum” diyenlerdenseniz gelin size Türkiye’de nispeten kısıtlı imkanlarla nasıl Türk işi suşi yapabileceğinizi göstereyim. 

Ben oğlum da çok sevdiği için sık sık yapıyorum. Yapıp sınıfta öğrencilerime sunduğumda, onlar da beğeniyorlar. Bu arada Türk işi dememin sebebi pişmiş balık kullanıyor olmam. Oğlum küçük olduğu için ve çiğ balığa Türkiye’de güvenemediğim için pişmiş somon ya da nadiren konserve ton balığı kullanarak yapıyorum. (Yoksa çiğ balığın lezzetine şahsen bayılıyorum.) Aşağıdaki tarifimi tek ölçek (1 su bardağı gibi düşünebilirsiniz.) olarak vereceğim. İlk yapışınızda tek ölçek denemeniz iyi olabilir. Ben genelde büyük kupayla iki ölçek yapıyorum. Diğer malzemeleri aynı oranda değiştiriyorum. 

Malzemeler:

1 ölçek pirinç

1 + 1/4 ölçek soğuk su

2-3 yemek kaşığı sirke

1 çay kaşığı tuz

1 tatlı kaşığı şeker

Yaprak yosun

Somon

Salatalık

Havuç

Avokado

Ton balığı 

Füme balıklar

Karides
Yengeç surimi

Pirinç olarak ben evde ne varsa onu kullanıyorum açıkçası. Genelde baldo oluyor. Japon pirinci ile daha güzel oluyor tabi ama bence şart değil. Yaprak yosunu 50’li “Kaitayuya Sushi Nori” alıyorum. Çok uzun süre gidiyor. Ama alırken tarihine dikkat edin de en az 1 yıl olsun. Çok tüketeceğinizden emin değilseniz ilk etapta 10’lu alıp deneyebilirsiniz. Sirke olarak ideali pirinç sirkesi. Ama evdeki elma ve üzüm sirkeleri ile de yaptım. Çok da fark edilmiyor ahali tarafından. Şeker yerine de hurma suyu kullanıyorum. Dilediğiniz tatlandırıcıyı kullanabilirsiniz bence. İçi için ilk 4 malzeme benim en sık kullandıklarım. Somonu fırında 25dk kadar pişirip hazırlıyorum. 

Suşimizi yapmak için önce Japon pilavı yapıyoruz. Bunun için pirinci kırmadan bol suda beyaz suyu akana kadar iyice yıkıyoruz. Sonra tencereye soğuk su ile alıp kapağını kapıyoruz. Kaynayana kadar hızlı, kaynadıktan sonra en kısık ateşte 20dk pişiriyoruz. Benim tecrübem hep 20dk’da piştiği yönünde. Siz isterseniz 15. dakikada hızlıca bir kontrol edin. Suyu bitene kadar pişmesi gerek. Suyu bitince kapağını açmadan en az 20dk demlendiriyoruz. Tüm bu süreçte kapağını mümkün olduğunca açmamaya çalışın ki buharı kaçmasın. Bu önemli. 

Pilav dinlenirken sirke, tuz ve şeker karışımını cezvede kaynatmadan, sadece hepsi eriyip homojen olana kadar karıştırıyoruz. Yine pilavımız demlenene kadar kullanacağımız iç malzemeleri hazırlıyoruz. Avokado kullanacaksanız en son dilimleyin ki kararmasın. 

Pilavımız dinlenip hafif soğuyunca geniş bir kaba alıp (ben genelde büyük yuvarlak borcam kullanıyorum) üstüne sirkeli karışımımızı döküp ezmeden tahta kaşıkla karıştırıyoruz. Sonrası sırayla nori (yani yaprak yosun), pilav, iç malzeme, sarma ve kesme. Sarma işini düzgün olsun diye bambu servis altları ile de yapabilirsiniz ama benim evimde hiçbir zaman olmadı onlardan ve gerek de duymadım. Elimle sıkıca sarmam yetiyor. Sararken uç kısmını hafifçe parmağınızı ıslatıp nemlendirirseniz daha iyi yapışır. Dilimlerken de en önemli husus keskin bir bıçak kullanmak ve bıçağı sık sık ıslatmak. Ben bir bardağa su koyup bıçağı onun içine sokup çıkarıyorum. Dilimlerken iki baştaki dilim güzel görünmüyor. Onlar usta payı ;) atın ağzınıza gitsin 😋

Unutmayın, bu bir mükemmel suşi tarifi değil, lezzetli ve nori dışında evinizdeki malzemelerle yapabileceğiniz kolay bir suşi tarifi. Umarım dener ve beğenirsiniz. Güzel yorumlarınızı bekliyorum. 

Sevgilerimle,

E. 

En Kolay Nail Art: Çatlayan Oje - (Rival de Loop Young - Cracking Nails #2 Eldorado)

Herkese merhaba,

Blogum bir nail art blogu olarak hayat bulup sonradan değişen şartlar neticesinde daha çok benim canımın istediği hemen her şeyi paylaşabileceğim bir bloga dönüştü. Yazmak bana iyi geliyor. Hele yorum da gelirse tadından yenmiyor. Gelmezse de “canlar sağolsun” deyip devam ediyorum. Düzenli yazamasam da yazmak istediğimde yazabileceğim bir platformumun olması beni mutlu ediyor. Takipte kalır ve arada yorumlarınızı benden esirgemezseniz mutlu olurum. 

Gebelik, emzirme, sonra ikinci bebek vs derken uzun zamandır bırakın nail art yapmayı, oje bile sürmemiştim zavallı tırnaklarıma. Sonunda sürdüğümde de nail art için vaktim olmasa da bir hareketlilik katmak istedim. Bunun için, yıllar önce aldığım ve hiç sürme fırsatı bulamadığım çatlayan ojemi denedim. Ve sonucu sizlerle paylaşmak istedim. 

Taban rengi olarak Flormar klasik seriden muhteşem bir mavi kullandım. (Aslında onun da fotoğrafını çektim ama bu kısa ve bakımsız kalmış tırnaklarımla paylaşıp harcamak istemedim. O ojeyi daha sonra mutlaka paylaşacağım.) Ve hatta sade haliyle birkaç gün kullandım. Uçlardan yıpranmaya başladığında da çatlayan ojemi sürdüm. 

Ojeyi uygulamak çok kolay. Hızlı bir şekilde, tek kat olarak sürüyorsunuz. O kururken çatlayıp hem uçlardan yıpranmış ojelerinizin  ömrünü uzatıyor hem de tırnaklarınıza zahmetsiz ve farklı bir hava katıyor. Kuruduktan sonra da bir topcoat, tamam 👌🏻 

Ben ojemi Rossmann’dan almıştım ama sanırım artık satışta değil ya da stoklarında yok. Çatlayan oje olarak google’da aratıp farklı markaların ürünlerine ulaşabilirsiniz diye düşünüyorum. Denemeye değer bence. 

Daha çok oje, daha çok nail art paylaşabilmek ümidiyle 🤞🏻 

Sevgilerimle,

Alice

Bebekle / Çocukla Uçak Yolculuğu

Herkese merhabalar,

Yeni evlilere ya da bebek bekleyen annelere “Şimdi gez gezebildiğin kadar, çocuk olunca biraz zor gezersin.” dendiğine çok tanık oldum. 5 yıldan fazladır anneyim ve bunu diyen kişilerin denemekten korkan kişiler olduğunu düşünüyorum. Tamam anneliğimin ilk ayında bırakın evden çıkmayı, yatak odasından salona gidememiş olabilirim. (Emzirme işini oturtana kadar bir süre zor zamanlar geçirdim.) Ama sonrasında ilki 5 aylıkken olmak üzere oğlum Barış ile sayısını bilmediğim kadar çok defa uçak yolculuğu yaptım. Minik yavrum Göksu pandeminin ortasına doğduğu için onunla ne yazık ki uçakla henüz hiç yolculuk yapamadık.  En son 2 yıl önce, pandemi Türkiye’ye gelmeden ve ülkelerarası sınırlar keapanmadan tam 1 ay önce Londra seyahatimizden dönmüşüz. Artık yolculuğa o kadar çok özlem duyuyorum ki kelimeler kifayetsiz. Bu sebeple, o günden birkaç da fotoğraf paylaşarak sizlere kendi oğlumla yaptığım uçak yolculuklarındaki tecrübelerime dayanarak birkaç öneride bulunmak istiyorum. 

1.Bilgilendirin. İnsanlar bilmedikleri şeylerden korkarlar. Buna bebek ve çocuklar da dahil. Bebeğiniz kaç aylık ya da kaç yaşında olursa olsun ona mutlaka yaşına uygun derecede bilgi verin. 5 aylıkken ilk kez uçağa bindiğimizde oğluma “Biraz sonra uçak vuuu yapacak ve bööyle uçacak” diye komikleştirerek anlatmıştım ki korkmasın. İleriki yaşlar için daha detaylı ve sürece dair bilgiler verebilirsiniz önceden. Bunun için harika kitaplar var. Barış Tübitak Yayınları’nın Uçakta kitabını ve İş Bankası Kültür Yayınları’nın Havalimanında Bir Gün kitabını çok seviyor.  Bunlar dışında piyasada çok çeşitli kitaplar da var. İnceleyerek beğendiğinizi alabilirsiniz. 

2.Besleyin. Emzirin ya da daha büyük çocuklar için yanınızda mutlaka yiyecek birşeyler bulundurun. İniş ve kalkışlarda mutlaka emmesini ya da getirdiğiniz yiyecekleri yemelerini sağlayın. Bu çene hareketi kulaklarına gelecek basıncı azaltacaktır. Böylece çocuğunuz daha az acı çekecek ve daha az ağlayacaktır. Daha rahat emzirebilmek için önceden checkin yapıp cam kenarı almaya dikkat ederseniz bir emzirme örtüsü ya da büyükçe bir şalla çok rahat emzirebilirsiniz. Özellikle emzirince uyuyan bir bebeğiniz varsa ve uçuş saatlerini onun uyku saatine denk getirirseniz yol boyunca mışıl mışıl uyuyabilir minik yolcunuz. 

3.Eğlenceli hale getirin. Bebekler için olmasa da oynayabilecek yaşa gelince uçak içinde çocuğunuzu eğlendireceğini düşündüğünüz şeyler alın yanınıza. Bunlar küçük arabalar, oyuncak bebekler, minik karakterler, boyama ve okuma kitapları vb olabilir. Hatta çocuğunuzun ilk kez uçakta göreceği minik hediyeler alıp sürpriz de yapabilirsiniz. Uçak yolculukları sıkıcı olmak zorunda değil. 

4.Endişelenmeyin. Çocuğunuz sizin endişenizi hisseder. Siz ne kadar pozitif olursanız o da uçmayı o kadar sevecektir. Ama bazen ne yaparsanız yapın uçuşta ağlar o çocuk. Belki içerideki koku onu rahatsız etmiştir, belki burnu  tıkalıdır, belki biryeri ağrıyordur, belki beklediğinden uzun bir yolculuk olmuştur ve gerçekten çok sıkılmıştır. Unutmayın, çocuk bu. Ağlaması çok normal. Onu mümkün olduğunca sakinleştirmeye çalışın ve diğer yolcuların ne düşündüğünü umursamayın. Bunu söylerken tabi ki kaba olun demek istemiyorum. Söylemek istediğim şey şu ki bir iki saat sonra sizi tanımayacak ve hatırlamayacak başkaları yüksek sese kızacak diye değil, çocuğunuz için endişelendiğiniz için onu sakinleştirmeye çalışın. Öyle anlarda emzirmek benim işimi hep en kolaylaştıran şey oldu. 

Demem o ki gezmek, seyahat etmek güzel şey. Çocuğunuz olduğu için kesinlikle eve kapanmak zorunda değilsiniz. Biz her seyahatimizde Barış’ın normalde öğreneceğinden çok daha fazla şey öğrendiğine ve tecrübe edindiğine tanık olduk. Ve anne olarak değişiklik bana da her zaman çok iyi geldi. Korkmayın ve o çok istediğiniz yere gitmek için o uçağa binin. Bunların dışında önerileri olanları da yorumlarda veya instagramda sohbete davet ediyorum. 

Sevgilerimle,

Alice